va.

cf. Տածեմ.

cf. Տածել.

Ստածէ զամենայն նախախնամութեամբ. (տպ. տածէ) (Իգն.։)

Այգեգործն մշակէ զայգին, յօտէ եւ բրէ, առոգանէ եւ ստածէ։ Ի ստածել զբարեգործութիւնս ստեղծեալ եմք. (Լմբ. պտրգ.։)

Պա՛րտ է զնոր տունկն լաւ ստածել. (Վստկ.։)

Բուրաստանք ի ստածօղ օդոց սաւառնազարդեալք. (Սհկ. կթ. արմաւ.։)