adj.

speaking lies, lying, mendacious;

s.

liar, impostor, fibber, story-teller.

cf. Ստաբան. καταψευδόμενος qui mentitur.

Բերան ստախօս սպանանէ զանձն իմ. (Իմ. ՟Ա. 11։)

Եւ զի ոչ էիր ստախօս, հաւաստեաւ գիտէի. (Եփր. ծն.։)

Այն չար եւ ստախօս ծերն մոլորեցոյց զքեզ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Արուեստախօս

Արուեստախօսեմ, եցի

Ընդոստախօս

Ստախօսութիւն, ութեան

Voir tout