vn.

to become elevated, to appear high;

fig.

to take ill, to be or get angry;
not to deign to.

ձ.

Բարձրանալ որպէս սար. բարձրամտիլ. դժուարիլ. զայրանալ, զչարիլ.

Ասացէք ցեղեկիա. եւ սարանայր կոչել զեզեկիա՝ արքայ. (Ոսկ. ես.։)

Այսպիսի ամպ՝ երկրաւոր անձրեւօք մօրտացեալ՝ եւ չարանայ սակաւ շառաչուկ մերոյ լեզուոյս ընդունել. (Սեբեր. ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես սարանամ
դու սարանաս
նա սարանայ
մեք սարանամք
դուք սարանայք
նոքա սարանան
Imparfait
ես սարանայի
դու սարանայիր
նա սարանայր
մեք սարանայաք
դուք սարանայիք
նոքա սարանային
Aoriste
ես սարացայ
դու սարացար
նա սարացաւ
մեք սարացաք
դուք սարացայք
նոքա սարացան
Subjonctif
Présent
ես սարանայցեմ
դու սարանայցես
նա սարանայցէ
մեք սարանայցեմք
դուք սարանայցէք
նոքա սարանայցեն
Aoriste
ես սարացայց
դու սարասցիս
նա սարասցի
մեք սարասցուք
դուք սարասջիք
նոքա սարասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ սարանար
դուք մի՛ սարանայք
Impératif
դու սարացի՛ր
դուք սարացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու սարասջի՛ր
դուք սարասջի՛ք