vn.

to sit in high;
to tower;
to be of very ancient lineage.

ձ.

Բարձրանալ իբրեւ սարաւանդ, կամ բազմիլ իբրեւ ի վերայ սարաւանդակի. եւ Գերամբարձեալ. վերանստեալ. բարձրածայրեալ. եւ Ծագեալ ի բարձանց կամ ի բնոյ անտի ազգին.

Այն՝ որ բնակեալ է ի բարձունս, եւ սարաւանդեալ յիւրում առանձին բարձրութեան։ Յիւրումն առանձին անցեալ սարաւանդեալ բարձրութեան. (Ճ. ՟Ա.։ Մագ. ՟Ե. ՟Ի՟Զ. ՟Ի՟Թ։)

Յապետոսթեան ես, եւ անտարակոյս հայկեան՝ ի սիսակայ սարաւանդեալ. (Մագ. ՟Չ։)