adj.

watery, irriguous;

s.

cf. Ջրկիր.

adj. s.

Ջրարբի, ունակ ջրոյ. ոռոգեալ վայր.

Պտղաբերութիւն գաւառին ջրաւորացն դարձաւ յաղտաղտուկս. (Խոր. ՟Գ. 7։)

Եւ ջրուոր. եկեալն ի հանել զջուր. եւ Բերող զջուր.

Եւ սափոր ջրաւորաց յուս իւրում. (Եփր. աւետար.։)

Ջուր աղի եւ անոյշ (միօրինակ) զամանս ջրաւորացն լնուն. (Ոսկ. եբր. ՟Ա։) յն. προσάγων qui affert aquam.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ջրաւոր ջրաւորք
accusatif ջրաւոր ջրաւորս
génitif ջրաւորի ջրաւորաց
locatif ջրաւորի ջրաւորս
datif ջրաւորի ջրաւորաց
ablatif ջրաւորէ ջրաւորաց
instrumental ջրաւորաւ ջրաւորաւք