adj.

irrigated, full of water;
aquatic;
pervious, spungy.

adj.

որ եւ ՋՐԱՐԲ. πίνων ὔδωρ bibens aquam, irriguus. Ըմպօղ զջուր առատ. ոռոգեալ. եւ ջրասէր. ջրլի, ջրոտ.

Զուարճասցին իբրեւ զխոտ ջրարբի. (Ես. ՟Խ՟Դ. 4։)

Ընտիր ընտիր գեղեցիկքն լիբանանու, որ էին ջրարբիք. (Եզեկ. ՟Լ՟Ա. 16։)

Միւս եւս ծառ, որ կոչի միւրիկէ, որ ջրարբին եւ ոստին է. զի ընդ ջրարբիս՝ ջրարբի է, եւ ընդ ոստինս ոստին համարի. (Վեցօր. ՟Ե։)

Ի ջրարբի վայրի։ Անդաստանք ջրարբիք. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։ Մխ. դտ.։)

Բղխեսցեն իբրեւ զխոտ ի ջրարբոջ. (Ոսկ. ես.։)