ն.

ՊՈՌՆԿԵՄ ՊՈՌՆԿԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἑκπορνεύω . Տալ պոռնկիլ. եւ լայնաբար՝ Իդացուցանել. մեղկել.

Զսրբութիւն պաշտաման իւրոյ պոռնկեաց ի կուռս հեթանոսաց. (Լմբ. ամովս.։)

Մի զհոտոտելիս իդացուցաներ, մի զճաշակիս պոռնկեր. (Վրդն. քրզ.։)

Յորմէ եւ (Ոսկիփոր.)

Զճաշակելիս պոռնկեցի։

Պոռնկացուցանիցեն զուստերս քո դիցն իւրեանց։ Մի պղծիցես զդուստր քո՝ պոռնկեցուցանելով զնա։ Առ ի պոռնկեցուցանելոյ զնա ընդ իշխանին. (Ել. ՟Լ՟Դ. 16։ Ղեւտ. ՟Ժ՟Թ. 29։ ՟Ի. 5. եւ այլն։)

Զայս զպոռնկէն ասէ, եւ որ պոռնկեցուցանէ զայլն։ (Ոսկ.՟ա. կոր. ՟Թ։)

Ընդ աստուածս ազդաց օտարաց զսրբութիւն հաւատոյ իւրեանց պոռնկեցուցանել. (Լմբ. ովս.։)