adj.

ՊԱՐՍԿԱԲԱՐՈՅ եւ ՊԱՐՍԿԱԲԱՐՈՅԱԿԱՆ. Ունօղ պարսկական բարոյից. (ի յն. μηδικός medicus. որ է Մարական).

Ուստի՞ սիրամարգն անբարտաւան եւ պարսկաբարոյական՝ այնպէս պճնասէր եւ պատուասէր. (Առ որս. ՟Է։)

Յորմէ եւ Տօնակ.

Հաւն ամբարտավան եւ պարսկաբարոյ՝ իմանայ զանձին գեղեցկութիւն, եւ պճնի ։