hy    |   fr

Պանդեմի

adj.

popular.

s.

ՊԱՆԴԵՄԻ կամ ՊԱՆԴԵՄԻՆ. Բառ յն. բա՛նտիմօս, բանտիմի՛. այսինքն ամենախումբ, համաշխարհական. Տօն հանդիսի առ հեթանոսս.

Հեթանոսք տանելով ի գերեզմանն կերակուրս եւ ըմպելիս՝ յաւուրս կոչեցեալս պանդեմին, եւ ողջակիզեն զկերակուրսն. (Ոսկ. եզեկ.։)