unnatural, against nature;
—ք, non-naturals.
ՉԲՆԱԿԱՒՈՐ ՉԲՆԱՒՈՐ. τὸ παρὰ կամ ὐπὲρ φύσην quod es praeter naturam, vix naturalis, supernaturalis. Որ ոչն է բնական, անբուն. անբնական. գերաբնական.
Որ զքո բնակաւոր հեզութիւնդ ի չբնակաւոր գազանութիւն հաներ։ Նմա (այսինքն գազանի) զչբնաւորն շնորհես, եւ անձինդ զբունդ չպահես. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | չբնաւոր | չբնաւորք |
| accusatif | չբնաւոր | չբնաւորս |
| génitif | չբնաւորի | չբնաւորաց |
| locatif | չբնաւորի | չբնաւորս |
| datif | չբնաւորի | չբնաւորաց |
| ablatif | չբնաւորէ | չբնաւորաց |
| instrumental | չբնաւորաւ | չբնաւորաւք |