of a different nature, bastard, spurious.
Որ չէ իւր բունն. անբնական. օտար բնութեամբ. παρὰ φύσιν. բնութենէն դուրս.
Յանբուն ի բարի ձիթենւոջն պատուաստեցար. (Հռ. ՟Ժ՟Ա. 24։)
Քեզ (Եսաւայ) անընտանի եւ անհարազատ եւ անբուն ստացուած է առաքինութիւն. (Փիլ. լին.։)