s.

listening;
audience;
auscultation;
obedience.

s.

ἁκοή, ἁκρόασις auditio, auscultatio. Ունկն դնելն. լսողութիւն. անսացողութիւն. հնազանդութիւն.

Լա՛ւ է ունկնդրութիւն քան զզոհ ընտիր։ Լսել լուր բազում ունկնդրութեան։ Ասէին, լո՛ւր մեզ բահաղ, լո՛ւր մեզ, եւ ոչ գոյր բարբառ, եւ ոչ ունկնդրութիւն. (՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Ե. 22։ Ես. ՟Ի՟Ա. 7։ ՟Գ. Թագ. ՟Ժ՟Ը. 26։)

Առնուլ զունկնդրութիւն, եւ տալ զպատմութիւն։ Լուեալ ախորժակ ունկնդրութեամբ. (Ագաթ.։ Փարպ.։)

Ուր եղեւ ունկնդրութիւն հնազանդութեանն, շնորհեաց զպարգեւս անմահութեան. (Եղիշ. ՟Բ. որպէս եւ Վրք. հց. ստէպ։)

ՈՒՆԿՆԴՐՈՒԹԻՒՆ. Վիճակ ապաշխարողաց ի կարգի երախայացելոց.

Ապա եթէ մինչ յունկնդրութեան էր, հիւանդութիւն հասցէ, տացեն զօրէնս (այսինքն զսուրբ խորհուրդս)։ Մինչդեռ ի դրունս ունկնդրութեան կացցէ. (Կանոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ունկնդրութիւն ունկնդրութիւնք
accusatif ունկնդրութիւն ունկնդրութիւնս
génitif ունկնդրութեան ունկնդրութեանց
locatif ունկնդրութեան ունկնդրութիւնս
datif ունկնդրութեան ունկնդրութեանց
ablatif ունկնդրութենէ ունկնդրութեանց
instrumental ունկնդրութեամբ ունկնդրութեամբք