hy    |   fr

Ունկնախից

adj.

shutting one's ears;
disobedient, contumacious.

adj.

Որ խցեալ ունի զունկն՝ զի մի՛ լուիցէ. անունկնդիր. անլսօղ. անսաստ.

Իժիս եւ քարբիս ունկնախից եւ լսելափակ անլուր ականջացս. (Նար. ՟Զ։)

Զի ատեցօղ՝ զմարդիկ տեսին, եւ ունկնախից ընդդէմ բանին. (Լմբ. ի շ.։)