breath, puff, wind;
whistling;
respiration, breathing;
inspiration.
πνοή, πνεῦσις spiritus, spiratio, flatus, haltus συρισμός sibilus. Շնչելն (ըստ ամենայն առման). փչումն. հնչումն. հնչիւն. եւ Շչիւն.
Շնչումն եղեւ իբրեւ սաստիկ հողմոյ։ Շնչմունք հողմոց։ Քաղցրախառն օդոց շնչմունք. (Ճ. ՟Բ.։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ՟Բ։ Փարպ.։)
Խոտն ոչ կարէ կալ առաջի հրոյն շնչման. (Իսիւք.։)
Համարըձակութեանն շիջեալ լապտեր՝ շնչմամբ վիշապին. (Նար. ՟Լ՟Ե։)
Յորդորէին ուսանել զուսմունս ծաղրելի շնչմանց, որպէս զօձակոչսն եւ զորովայնախօս. (Փարպ.։)
Տեսանէ ինձ մի, զի ելանէր ի լեառն ստէպ շնչմամբ (ռմկ. (Քշալով). Հ=Յ. դեկտ. ՟Ա.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | շնչումն | շնչմունք |
accusatif | շնչումն | շնչմունս |
génitif | շնչման | շնչմանց |
locatif | շնչման | շնչմունս |
datif | շնչման | շնչմանց |
ablatif | շնչմանէ | շնչմանց |
instrumental | շնչմամբ | շնչմամբք |