hy    |   fr

Շնչիւն

s.

blowing, whistling;
hissing, hiss.

cf. ՇՆՉՈՒՄՆ, եւս եւ ՇՇՆՋԻՒՆ, ՇՉԻՒՆ.

Լսէին բազում ճայթիւնս եւ արհաւիրս եւ ողբս եւ շնչիւնս. (Ճ. ՟Ա.։)

Զի թէ քննիչ է սրտից, ո՛չ որ ի նմանէ շնչիւն յառաջ գայ, ծածկի ի նմանէ. (Լմբ. իմ.։)