blowing, breath.
ἑμφύσησις, ἑκφύσησις, ἑκφύσημα flatus, insufflatio, efflatio, spiratio ἑπίπνοια adspiratio. Փչելն (ըստ ամենայն առման).
Զորդի բան անուանէ. զսուրբ հոգին փչումն Աստուած ասէ։ Ադ ամն առաջին ընկալաւ զփչումն հոգւոյն, եւ պահեաց։ Փչմամբ քո ի նոսա զկենդանացուցիչ եւ զամենազօր հոգիդ քո սուրբ։ Պատշաճս զնոսա յարդարեաց ի ձեռն փչմանն։ Զարդարեցեր բանիւ, փայլեցուցեր փչմամբ։ Ոչ արգելու զնկարիլ սաղմիցն նոցա, եւ զփչումն հոգւոյն նոցա. (Աթ. ՟Ա։ Շ. մտթ.։ Ժմ.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 40։ Նար. ՟Ե։ Եզնիկ.։)
Զքահանայապետականն փչումն անհա՛տ կարդալով։ Դուզնաքեայփչումն երդմնացուցչին. (Դիոն. եկեղ.։ Կոչ. ՟Ժ՟Դ։)
ուռուցեալ ի փչմանէ օդոյն. (Խոր. ՟Գ. 37։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | փչումն | փչմունք |
accusatif | փչումն | փչմունս |
génitif | փչման | փչմանց |
locatif | փչման | փչմունս |
datif | փչման | փչմանց |
ablatif | փչմանէ | փչմանց |
instrumental | փչմամբ | փչմամբք |