adj.

granting gratuitously;
given gratis.

adj.

Որ ձրի տայ զշնորհապարգեւատու.

Կոչումն անուան շնորհաձիրն բարերարի։ Ազատութիւն շնորհաձիր, որ տաս լիապէս առանց փոխատրութեան փրկանաց. (որ ձգի եւ ի բ նշ)։ Շնորհաձիր էին, եւ հոգւոյ նորա ընդունակ. (Նար. ՟Ժ՟Բ. ՟Զ. եւ Նար. յիշ. խչ.։)

Եւ Ձրի շնորհեալ. շնորհական. ձրիական.

Ամենայն ինչ մեր՝ սորա է շնորհաձիր պարգեւ. (Լմբ. ստիպ.։)