canine;
doggish, cynical;
— քաղց, cf. Շնքաղց.
κυνικός cynicus, caninus κυνοί canes. Սեպհական շանց. եւ Նմանեալն շանց ըստ իմիք. շնակերպ. մակդիր դասու եւ աղանդոյ փիլիսոփայից աշակերտելոց անտիսթենեայ՝ վասն պէսպէս պատճառաց. որ եւ յն. բառիւ ԿԻՒՆԻԿԵԱՆ.
Սիմոն մոգն՝ աստուածայինս ոչ ունելով հրեշտակս, այլ շնական դեւս. (Ճ. ՟Բ.։)
Վանեա՛ ինձ զշնականացն զօշոտութիւնս եւ զանյագութիւն. (Առ որս. ՟Ա։)
Շնականն առ բարս որովայնապարար լինի. (Լծ. առ որս.։)
Որպէս այժմ շնականքն ասին, որ շանց պէս լրբին, յորժամ զապիրատութիւն ուրուք տեսանեն. (Կիւրղ. թագ.։)
Շնականացն անցեալ խոստովանեսցին հոյլք. (Պիտ.։)
Ի սոսկ մտածութեանզ գոլ զառաջիկայս, որպէս կարծեցին գոլ շնականքն. (Անյաղթ պորփ.։)
Զշնական իմաստասէրն՝ եռապատուեան յորջորջմամբ սահմանեն. (Մագ. ՟Ծ՟Է. (որպէս թէ՝ իբրու զշուն արթուն, տիրասէր, եւ դիմակալ օտարի)։)