adj.

dog-hearted, churlish, evil, biting;
cynic.

adj.

κυνηγός (որ եւ որսորդ), κυνήθης canino more praeditus. Ունօղ զբարս շան կամ շնացողի. անառակ. եւ Անյադ. յափշտակօղ. վատթար.

Այրն խիստ, եւ չար խորհրդովք, եւ այր շնաբարոյ. ((եբր. քալիպպի. լծ. ար. քելբ ) ՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Ե. 3։)

Ասէ, այր շնաբարոյ, էր, այսինքն լիրբ եւ անամօթ. (Կիւրղ. թագ.։)

Չորրորդ հարուած շանաճանճն՝ շնաբարոյ կնամոլեացն. (Նախ. ել.։)

Այլ թէ այրն շնաբարոյ իցէ, դատաստան այս լիցի. (Մխ. դտ.։ Տե՛ս եւ Լաստ. ՟Ի՟Գ։ Ուռպ. ՟Լ՟Ը. իբրեւ այր չար։)

Որ ընդ անզգամ եւ ընդ շնաբարոյ կնոջ բնակեսցէ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է։)