hy    |   fr

Շմորիմ, եցայ

vn.

to be troubled, upset, agitated.

ձ.

Շփոթիլ. խռովիլ. գժտիլ. որ եւ ՇԼՄՈՐԻԼ, կամ ՇԸՄՈՐԻԼ.

Եւ զայն յուզէր ի շմորիլն իւրեանց. (Ուռպ.։)

Կտրէր, եւ շմորէր ընդ նմա. (Մարթին.։)