ՇԱՐԱԿԱՄ ՇԱՐԱԿԱՅԱՆԱՄ, ՇԱՐԱԿԱՅԵՄ ՇԱՐԱԿԱՅԻՄ. σύγκειμαι simul ponor vel jaceo, componor, consto συνέχω contineo եւ copulo. Ի մասին կալ՝ կայանալ. բաղարկոցիլ. շարադրել. շարունակել. զօդել, իլ.
Յերկուց ձայնակցաց բաղկացեալ է. յերկուց բարբառակցաց շարակացեալ են. (Թր. քեր.։)
Ասեմք զկենդանին յանձնէ եւ ի մարմնոյ շարակացեալ. (Նիւս. բն.։)
Շարակացեալ՝ եթէ քերդողապէս ոք նկատեսցէ, ի քառից տասանց չափաբերեալ գտցի. (Մագ. խչ.)
Ի բոլորումն շարակացեալ գոյ սկիզբն կատարման. (Սահմ. ՟Ժ՟Գ։)
Աթենաս սաղարթանայր բոլորն իւրածին յոքաբեղուն շարակայացեալ զարմիւըն. (Մագ. ՟Լ՟Դ։)
Որ կայ ի միջի՝ շարակայել ի միութիւն զանջատեալսն։ Ի յոլովից շարակայիլ։ Ամենայն թիւ ի միակէ շարակայի. (Կիւրղ. գանձ.։)
Ամենայն շարադրութիւն ոչ այլազգ ունի, բայց միայն որպէս ունին զայն՝ յորոց շարակային. (Նիւս. բն.։)
Մարմին ի բազմաց շարակայի. (Սարկ. հանգ.։)