adj.

burning like a thunderbolt;
— առնել, to fulminate, to strike with lightning;
— լինել, to be lightning-struck.

adj.

Շանթիւ կամ իբրեւ զշանթ կիզանօղ. որպէս հուրն երկնատեղաց ի սոդոմ.

Կինն (ղովտայ) անանուն ի շանթակէզ հրոյն ապրեցաւ. (Եղիշ. յես.։)

ՇԱՆԹԱԿԷԶ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. Շանթիւք կիզանել, կիզանիլ. շանթահար կամ կայծակնահար առնել, լինել.

Զոր շանթակէզ արար տէր ի նմին գիշերի։ Շանթակէզք եղեն ի միում աւուր։ Շանթակէզք եղեն ի միում աւուր։ Շանթակէզ լինէր ասկղեպիադէս. (Վրդն. պտմ. եւ Վրդն. լս.։)