cf. Նիրհ.
νύσταγμα, -μός dormitatio, sopor. Նիրհելն. նիրհ. թմբրութիւն քնոյ.
Երազով, կամ զբաղմամբ գիշերականաւ ... նիրհմամբ յանկողնի. (Յոբ. ՟Լ՟Գ. 13։)
Վայրապար եւ անչափ նիրհումն ուստի՞ գայցէ։ Այսպիսի նիրհումն լինի, յորժամ դանդաղկոտ ոգին լինիցի ի պատուիրանս տեառն. (Բրս. հց.։)
Թօթափեա՛ զնիրհումն ի գլխոյ իմոյ. (Եփր. աղ.։)
Նիրհմամբ գիշերոյն. (Ոսկ. եզեկ.։)
Մի՛ քունն ինձ կորուստ լիցի, եւ մի՛ նիրհումնն ապականութիւն գործեսցէ. (Նար. ՟Ձ՟Բ։)
Գլխածանրեալս, եւ ցնորիւք թմբրութեանն բանդագուշեալս, լքանելով յանվայելուչ նիրհումն. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նիրհումն | նիրհմունք |
| accusatif | նիրհումն | նիրհմունս |
| génitif | նիրհման | նիրհմանց |
| locatif | նիրհման | նիրհմունս |
| datif | նիրհման | նիրհմանց |
| ablatif | նիրհմանէ | նիրհմանց |
| instrumental | նիրհմամբ | նիրհմամբք |