ն.

ՆԻՐՀԵՄ եւ ՆԻՐՀԻՄ, եցայ. ձ. νυστάζω dormito καθυπνόω obdormio, -isco. Նիրհ առնուլ. թմբրիլ ի քուն. ննջել. մրափել, բարեւտել.

Փոքր մի ննջիցես, փոքր մի նիրհիցես։ Ոչ նիրհեսցես, եւ ոչ ննջեսցեն։ Յերազանան յանկողինս իւրեանց, սիրեն զնիրհել։ Նիրհէր ի քուն թանձրութեան. յն. տարբերեալ լինէր խոր քնով։

Նիրհեաց անձն իմ ի ձանձրանալոյ. (Բրս. հց.։)

Ի հոտս իւղոյն նիրհէին (այսինքն թմբրէին). (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)

Ի բազում հոգոց եւ ի տրտմութենէն նիրհեցաւ ի քուն։ Յորժամ նիրհիս, ննջեսցնես։ Զի մի՛ երբէք նիրհեսցի յաղօթս. (Վրք. հց. ՟Դ. ՟Ը. ՟Ժ՟Բ։)

Ի կայծականց վերայ նիրհին, անքուն որդանցն կեր լինին. (Յիսուս որդի.։)

ն.

ՆԻՐՀԵՄ, եցի. ն. ՆԻՐՀԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἁφυπνόω . Տալ նիրհել. ննջեցուցանել.

Մի՛ նիրհեր զլուսանորոգ ակդ նկատող. (Բենիկ.։)

Նիրհեցոյց ի մէջ ծնգաց իւրոց. (Դատ. ՟Ե. 27։)