Նանրագիր

adj.

Ի նանիր գրեալ. κενή γραγή . կամ ըստ այժմու յն. նոր գրեալ. καινή γραφή (զի քէնի՛ է նանիր, սին. եւ քաինի՛, որ հնչի քէնի՛, է նոր. թ. եէնի ).

Ընդդէմ գրեցին, եդին զգիրս նանրագիրս. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 20։)