s.

ՆԱՅԵՑԱԾ ՆԱՅԵՑՈՂՈՒԹԻՒՆ ՆԱՅԵՑՈՒԱԾ. ὅψις aspectus, visus. Նայեաց. հայեացք. հայեցուած. նկատումն. դիտողութիւն. տես. տեսութիւն. եւ Տեսիլ. նայուածք

Զյայրատ նայեցածսն ի տանջանս հրաւիրէ։ Զյայրատ նայեցածսն յառաջ քան զգործսն հրամայէ խափանել, զի մի՛ երբէք եւ ի գործսն եւս գայցէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։)

Ընդդէմ ծիծաղելով ծովուն ի հիւսիսի հայեցուածով ... ընդդէմ նայեցածն ունելով զմեծ լեառնն Մասիս։ Յերկուս կողմանս բաժանեալ զնայեցած խորհրդոցն։ Համեստ ի բանս, համեստ ի նայեցուածս. (Արծր. ՟Ա. 11. 14։)

Ոչ սակաւ մի նայեցուած փայլական. (Նար. ՟Հ՟Դ։)

Զլռութիւն, եւ զխոնարհ նայեցողութիւն (տպ. նայեցութիւն)։ Ա՛ծ զնայեցողութիւն մտաց քոց յանճառելի լոյսն. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Նայեցողութիւն՝ մեր հոգւոյ ակամբ յայնոսիկ կայցէ վերամբարձեալ. (Սիսիան.։)