Նախատրապէս

adv.

ՆԱԽԱՏՐԱԲԱՐ ՆԱԽԱՏՐԱՊԷՍ. πρωτοδότως prius dando, primum. Իբրեւ նախատու. նախ տալով. կանխաւ աւանդելով.

Եւ զայսոսիկ իւր Յիսուսի անընդմիջաբար աշակերտեալ, եւ նախատրապէս (կամ նախատրաբար) յայտնեալ զիւրն մարդարսէր բարերարութիւն. (Դիոն. երկն.։)