προεισαγωγή . Նախկին ներածութիւն, որ առաջնորդէ ի ներքս կոյս. Նախադուռն եւ սկիզբն մտից բանիցն.
Ի նախաներածութիւնս ասացելոց (այսինքն ի մուտս սուրբ գրոց իմաստութեան) գտցես զոմն, զի ասէ յաղագս աստուածայնոյն իմաստութեան, թէ առփեալ եղեւ գեղեցկութիւն նորա. (Դիոն. ածայ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նախաներածութիւն | նախաներածութիւնք |
| accusatif | նախաներածութիւն | նախաներածութիւնս |
| génitif | նախաներածութեան | նախաներածութեանց |
| locatif | նախաներածութեան | նախաներածութիւնս |
| datif | նախաներածութեան | նախաներածութեանց |
| ablatif | նախաներածութենէ | նախաներածութեանց |
| instrumental | նախաներածութեամբ | նախաներածութեամբք |