adj.

built before or formerly;
— արարչութիւն, creation of the world.

adj.

ՆԱԽԱԿԵՐՏ ՆԱԽԱԿԵՐՏԵԱԼ. Նախ շինեալ, եղեալ, ստեղծեալ.

Նախակերտ փայտ (տապան նոյի). (Նար. մծբ.։)

Գիր պատմութեանց զնախակերտն արարչութենէ. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Ի նախակերտեալն իւր վանս ի գաւառն գողթան. (Հ. փետր. ՟Ժ՟Թ.։)