perfect in itself;
finished or accomplished beforehand;
—ք, premises.
προτέλειος praeperfectus, perfectissimus. Անդստին ի բնէ կատարեալ ամենայնիւ. գերակատար.
Գերագոյն լոյս, նախակատար ինքնակատար պետութիւն։ Նորին քան զամենայն բան եւ միտս ինքնակատար եւ նախակատար իմաստութեան։ Անկարօտն եւ նախակատարն։ Ի նախակատար կատարողագործութենէն համեմատաբար լցեալ կատարելագործի։ Իւրաքանչիւր ոք հաղորդ լինի՝ նախակատարին կատարմամբ. (Դիոն. երկն.։)
Նախակատար սրբութեամբն են բնաւքս ուղղեալք. (Լմբ. պտրգ.։)
ՆԱԽԱԿԱՏԱՐ ՊՏՈՒՂ. τὰ προτέλεια . Վաղ կատարեալ, վաղահաս, կանխահաս. երախայրիք.
Այսոքիկ են աստուածասիրին առաջապտուղք նախակատարք. (Փիլ. իմաստն.։)