Նախագոյն

adj.

πρότερος prior, anterior, pristinus, antiquus, antiquior. Յառաջագոյն. նախկին. նախնի. առաջին. երիցագոյն. հնագոյն. վաղագոյն. անցեալն.

Ի գիրկսն ընդունի, եւ ոչինչ արանջէ յաղագս նախագունիցն (յանցանաց). (Դիոն. թղթ.։)

Երից աւուրցն նախագունից լոյսն. (Շիր.։)

Ամենեցուն քան զքեզ նախագունիցն ճանաչիս վեհագոյն. (Խոր. ՟Ա. 2։)

Ի յերկս բանի մեկնութեան նախագունիցն. (Սարգ. յիշատ.։)

adv.

ՆԱԽԱԳՈՅՆ. մ. πρότερος prius, ante, jam. Յառաջագոյն. կանխաւ.

Ծանուցեալ նախագոյն զպատճառս։ Նախագոյն յառաջեալ ի տեղի մարտին։ Զորս կալեալ էր նախագոյն. (Փարպ.։)

Ծանուցաք նախագոյն։ Որպէս եւ ասացեալ է նախագոյն. (Շ. բարձր.։ Վրդն. երգ.։)