ՆԱԽԱԳՈՅԱՆԱԼ. προϋφίσταμαι, προϋπάρχομαι praeexisto. որպէս Նախագոլ. նախագոյ գտանիլ. անեղութիւն աստուծոյ. եւ որպէս Նախագոյակ լինել. կանխաւ գտանիլ իրաց. նախաբնաւորիլ.
Վասն ազնուի եւ բարւոյ նախագոյացելոյ։ Միակաւ ամենայն թիւ միատեսակաբար նախագոյացաւ։ Ո՞րչափ եւս առաւել եւ ի նորա պատճառին վերայ նախագոյանալ զամենայն էիցս ցուցմունս։ Ի նմանէ ըստ պատճառոյն միատեսակապէս նախագոյացաւ. (Դիոն. ածայ.։)