va.

cf. Յաւելում.

ն.

Աւելի ինչ դնել. յաւելուլ. աճեցուցանել.

Առ հօրն յաւելադրելով շինուածս իւր. (Արծր. ՟Դ. 11։)

Նհանջիդ երեք ժամն յաւելիսն յաւելադրեալ։ Նոցա դարձեալ այլ եւս յաւելադրէ սարկաւագն զնոյն, սաղմո՛ս ասացէք։ Ասէին, օրհնեալ եկեալ անուամբ Տեառն, դաւթեան ձայնիւն յաւելադրեալ. (Խոսր. ժմ. եւ Խոսր. պտրգ.։)

Նմա՛ն լեր եւ դու Յովսեփայ, եւ յաւելադրեա՛ զբարիս. (զի Յովսէփ յաւելադրութիւն թարգմանի. Բրսղ. մրկ.։)