cf. Յաչաղիմ.
ՅԱՉԱՂԵՄ ՅԱՉԱՂԻՄ. βασκαίνω fascino եւ invideo, odio habeo, criminor, obtrecto. Չարակնել. մախալ. նախանձիլ. եւ առ նախանձու զչարիլ՝ ընդ վայր հարկանել՝ զրպարտել, եւ կամիլ վնասել իբր ակնահարելով.
Չա՛ր է այն, որ յաչաղէ ակամբ. (Սիր. ՟Ժ՟Դ. 8։)
Եթէ յաչաղես զփրկութիւն ողորմելոցն, անմարդի ես. (Փիլ. յովն.։)
Մի՛ յաչաղէք (զիս) յերանելի յուսոյն. (Բրս. գորդ.։)
ԶԱրշակունին յաչաղելով զանուն. (Խոր. ՟Գ. 65։)
Ո՞վ ոք ոչ ցանկացաւ ընչից ընկերին, եւ ոչ յաչաղեաց զնա, կամ գողացաւ. (Սարգ. յկ. ՟Գ։)
Զի պատճառս ինչ կարասցեն գտանել, եւ այնու յաչաղել զմեծասքանչ նշանադրութիւնն. (Նանայ.։)
Մի՛ յաչաղեր զփրկութեան դաւանութիւնն. (Պիտառ.։)
Նախանձելով յաչաղեմք զորս առ միմեանս ուղղութիւն։ Զիրերաց պատիւ յաչաղեն. (Լմբ. ատ. եւ Լմբ. սղ.։)
Շունք զտեարս սիրեն, եւ ընդ բարեկամսն ոչ յաչաղին։ Վասն նորա (յերկինս փոխելոյն) յաչաղիմ նախանձիմ. (Մագ. ՟Ժ՟Ե. ՟Ժ՟Բ։)