s.

Որպէս Միութիւն, եւ մասնականութիւն, եւ միաւորութիւն.

Մի աստուածութիւն, միականութիւն. (Ճ. ՟Գ.։)

Ընդ ամենատարն էութեան համասնեալ յանանջրպետ միականութիւն. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միականութիւն միականութիւնք
accusatif միականութիւն միականութիւնս
génitif միականութեան միականութեանց
locatif միականութեան միականութիւնս
datif միականութեան միականութեանց
ablatif միականութենէ միականութեանց
instrumental միականութեամբ միականութեամբք