s.

bare athlete or wrestler;
—ք, wrestling.

adj.

ՄԵՐԿԱՄԱՐՏԻԿ եւս եւ ՄԵՐԿԱՄԱՐՏՈՒՑԵԱԼ. παλαίων luctator. cf. ՄԵՐԿԱՄԱՐՏ. որպէս Ըմբիշ, եւ ըմբշական.

Մերկամարտիկքն նեղին եւ նեղեն զմիմեանս։ Ճարտար մերկամարտիկ ընդդէմ մոլութեան գտանի. (Եւագր. ՟Ը. ՟Ժ։)

Մերկամարտիկ ճգնութիւն (ըմբշաց). (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)

Սոքա մերկամարտիկք ելով ըմբշամարտիկ. (Մագ. ՟Ժ՟Ը։)

Սպառազէն արիութեամբ՝ մերկամարտիկն մրցութեամբ. (Նար. ՟Լ՟Ա։)

Ընդ որչափ այժմ առ մերկամարտութեանս օրինադրեցին այնոքիկ՝ որք մերկամարտիկք են, թէ զի՛նչ է բարւոք մերկամարտուցելոցն գործք. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)

adv.

Կամ իբր մ. Մերկ մարտնչելով.

Յակոբ՝ մերկամարտիկ ընդ աստուծոյ մրցէր. (Մագ. ՟Ժ՟Գ։)