expulsion;
repulse, rebuff, refusal, denial;
disapproval.
ἕξωσμα expulsio πρόωσις actus propellendi, protrudendi եւ այլն. Մերժելն, եւ մերժիլն. վանումն. ի բաց մղումն. տարագրութիւն. հեռացումն.
Մերժումն ի տեղւոջէ իւրմէ. (Ողբ. ՟Բ. 14։)
Ողբայր զհրէիցն զմերժումն, եւ զկորուստ ազգին աբրահամու. (Իսիւք.։)
Մեղաւորին ոչ եղեւ երբէք որոշումն եւ մերժումն. (Լմբ. պտրգ.։)
Ողբային զմերժումն ի վարդապետութենէ սրբոյն. (Ճ. ՟Ա.։)
Ի շարժմանց ոմանք դղրդեցուցանեն ըստ միոյ մերժման, զոր կոչեմք վանօղք։ Ի ծով՝ կոհակացն ի վերընթացութիւնքն՝ երբեմն ընդդիմահարութիւն ունելով, եւ երբեմն մերժումն միայն. (Արիստ. աշխ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մերժումն | մերժմունք |
| accusatif | մերժումն | մերժմունս |
| génitif | մերժման | մերժմանց |
| locatif | մերժման | մերժմունս |
| datif | մերժման | մերժմանց |
| ablatif | մերժմանէ | մերժմանց |
| instrumental | մերժմամբ | մերժմամբք |