very respectable, estimable, reverend, venerable;
— լինել, to be held in high esteem, to enjoy the esteem of, to be much esteemed by;
— առնել, cf. Մեծարեմ.
cf. ՄԵԾԱՐԳԻ.
Զի յոյժ մեծարգոյ էր այրն (դաւիթ), զնա ած վկայ մահուն եւ յարութեան. (Ոսկ. գծ.։)
Մեծարգոյ հայրապետին բարսղի։ Իմաստասէրքն մեծարգոյ. (Ճ. ՟Բ. Ը։)
Արարչին մեծարգոյ է մարդոյս բնութիւն. (Տօնակ.։)
Աճէ լինի ծառ մեծարգոյ. (Շ. խոստ.։)
Խաչն է պատուական եւ մեծարգոյ քան զամենայն անօթս փրկականս. (Շ. բարձր.։)
Շունչ (այսինքն հոգի) մարդոյ մեծարգոյ է եւ պատուական. (Վեցօր. ՟Թ. (յն. մարդն ազնուականութեամբ ոգւոյ գերագոյն է։))
Մեծարգոյ եցոյց զեղբայրսիրութիւնն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Որ ընչիւքն են թաթաւուչ, նոքին բարգաւաճեալք ցուցանին, եւ մեծարգոյք առ սիրելիս անյաղթ՝ ողորմութեամբ քո պահեցեր (զթագաւորն հեթում). (Տաղ.։)
Վարունկն մեծարգոյ քան զայլսն կարծէր զանձնէ վասն կանխութեանն. (Մխ. առակ.։)