adj.

purificative, depurative, purgative;
detersive, abstersive;
expiatory;

s.

depurative;
purgative, purge;
— առնուլ, to purge, to take a purge.

adj.

καθαρτικός, -κή, -κόν purgativus, expians, expiator, -trix. Ունօղ զզօրութիւն կաամ զպաշտօն մաքրելոյ. մաքրիչ. քաւիչ. սրբիչ. սրբարար.

Մաքրողական պարգեւացն շնորհք ... ջուրցն սրբութեան։ Ի մաքրողականէ եւ ծախիչ հրոյն։ Մաքրողական չարչարանօք։ Մաքրողական դեղք. (Շար.։ Շ. հրեշտ.։ Յհ. իմ. եկեղ.։ Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ եւ Սահմ.։)

Զքահանայական զարդ (այսինքն զկարգ) ի մաքրողականն, ի լուսաւորականն, եւ ի կատարողականն բարեկարգութիւն որոշել։ Պաշտօնէիցն կարգ մաքրողական է, եւ աննմանիցն որոշողական. (Դիոն. եկեղ.։)

Որք մաքրողականքն են՝ նուաստագոյնքն են. իսկ լուսաւորիչքն վերագոյն՝ վարդապետութեամբ, որպէս քահանայք եւ սարկաւագունք. (Մաքս. ի դիոն.։)

Աղ մաքրողական՝ առիթ բուժող՝ ախտաժետ խայթմանց. (Տաղ.։)