hy    |   fr

Մաքրամիտ

adj.

clear-headed.

adj.

Մաքուր մտօք. մաքրասէր. անարատ. ողջախոհ.

Մաքրամիտ եւ ամենայն պարկեշտութեամբ զարդարեալ։ Առաջին մաքրամիտ մարգարէն մովսէս. (Ճ. ՟Ա.։ Հ։ յնվր. ՟Գ։ Տօնակ.։)

Մաքրամիտ իմաստիւք փայլեալ. (Երզն. լս.։)