cf. Մարդացի.
ἁνθρωποπολίτος, ἁνθρωπαῖος . որ եւ ՄԱՐԴԱՑԻ. Հեգնական ձայնք կիւրղի ընդդէմ նեստորի, որ լոկ բնակիչ առդնէր զաստուած ի մարդում, որպէս նազովրեցի ասի վասն բնակելոյն ի նազարէթ. ուրեմն՝ ասէ կիւրեղ, ըստ քեզ,
Եղեւ՝ որպէս նման է, ոչ եւս մարմին բանն ըստ գրոց, այլ մարդաքաղաքացի յաւէտ. եւ պարտ էր ասել զնա մարդացի, քան թէ մարդ անուանել զնա. (Պրպմ.։)