ἑγγίζω, προσεγγίζω accedo, appropinquo προσέρχομαι advenio ἄπτομαι haereo, tango, attingo. Մօտ երթալ. մօտիլ. մերձենալ. եւ իբր մատամբ հպիլ, շօշափել. մօտենալ, քովը երթալ, դպչիլ.
Մատեաւ յակոբ առ իսահակ հայր իւր։ Եւ մատուցեալ աբրաամ՝ ասէր։ Մատեան աղախնայքն, եւ որդիք նորա, եւ երկիր պագին նմա։ Մատեաւ լիա։ Յետոյ մատեաւ յովսէփ եւ ռաքէլ։ Ի վարագոյրն մի՛ մերձեսցի, եւ առ սեղանն մի՛ մատիցէ։ Մատի՛ք առ տէր, եւ առէ՛ք զլոյս։ Մատիցէ այր ի խորութիւն սրտի իւրոյ։ Մատիցէ սրով եւ ի կաղս եւ ի կոյրս։ Մատեաւ եւ յարդարսն երբեմն փորձ մահու։ Ոչ էք մատուցեալ առ լեառն շօշափելի։ Մատուցեալ էք ի սիովն լեառն։ Իբրեւ յորդիս մատուցեալ է ի ձեզ աստուած.եւ այլն։
Իբրեւ ի մարդ մատուցեալ՝ ըմբնի յաստուծոյ. (Իսիւք.։)
Յառաջ մատուցեալ՝ տային պատասխանի թագաւորին։ Թէ կարի շատ յառաջ մատուցեալ ծերացոյց։ Մատիր յառաջեա՛ց դու ընդդէմ սրոյն. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Է. ՟Ը։)
Մատեաւ (կամ մատեւ) վաղվաղակի եդ ձեռս ի վերայ (անարժանին). (Սարկ. քհ. (կամ մատ, եւ իբր ի մօտոյ անդանդաղ։))
Որ հարկանէ զկաղ կամ զկոյր յեբուսացի, ի դաւթի անձն մատչի։ Զի մատեալ (կամ մատուցեալ) յակոբ օրհնեսցի փոխանակ եղբօր իւրոյ. (Կիւրղ. թագ. եւ Կիւրղ. ծն.։)
ՄԱՏՉԻՄ. προσάγομαι, προσφέρομαι, εἱσφέρομαι adducor, adferor. որպէս Մատուցանիլ. ընծայիլ. առբերիլ, նուիրիլ, պատարագիլ.
Յամենայն տեղիս մատչին քունկք անուն իմոյ։ Որք ըստ օրինացն մատչէին։ Որոց անասնոց մատչէր արիւնն ի սրբութիւնսն վասն մեղաց ի ձեռն քահանայապետին. (Մաղ. ՟Ա. 11։ Եփր. ՟Ժ. 8։ ՟Ժ՟Գ. 11։)
Դու ես, որ մատուցանես, եւ մատչիս։ Պատարագ քրիստոս մատչի գառն աստուծոյ. (Պտրգ.։)
Ճշմարիտ պատարագին՝ որ մատեա՛ հօր. (Ագաթ.։)
Ի վերայ սիրոյ սեղանոյդ մատեար մաքուր պատարագ. (Նար. կուս.։)