to approach.
cf. ՄՕՏԱՒՈՐԵՄ ՄՕՏԱՒՈՐԻՄ. Մերձեցուցանել. մօտեցուցանել. եւ մերձենալ, մօտիլ, տեղեաւ, ժամանակաւ, ընտանութեամբ, եւ այլն.
Նախ հարցանելով՝ առ սէրն իւր մօտաւորէ զնա. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 36։)
Չարն քծնելով կամէր մօտաւորիլ առ նա. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Երանութեանց մօտաւորիլ։ Մօտաւորին ի տեսիլ փառացն. (Նար. երգ.։ Ոսկ. ես.։)