cf. Մատնացոյց;

adv.

— նախատանօք, villainously, contumeliously, ignominiously.

adj.

Նոյն ընդ Մատնացոյց, որպէս մատամբ ցուցանօղ կամ ցուցեալ.

Մատնցոյց նախատանօք եկեալ հասեալ ի մահ. (յն. նախատալից եղեալ) (՟Գ. Մակ. ՟Զ. 22։)

Մատնցոյցք եղեն առաջի թշնամեաց իւրեանց. (Յոբ. ՟Լ՟Դ. 26. (յն. տեսիլ եղեն։))

Որ մատնցոյց առնեն (զպատրեալն). (Փիլ. լիւս.։)

Խոստովան եղեն եւ աստ յետ երից տանջանաց, եւ մատնցոյց արարին. (Եփր. ել.։)