s.

pedagogue;
preceptor, tutor, teacher.

adj. s.

παιδότριψ, -ίβος, παιδαγωγός paedotriba, qui pueros exercet, paedagogus. Վարժիչ մանկանց. մանկածու. դաստիարակ. եւ մանկամարզ.

Եւ էր նորա մանկավարժ դաստիարակ եւ դայեակ այր՝ լեւոնիդէս լակոնացի. (Պտմ. աղեքս.։)

Որոց ոչ այսպէսն պատահեսցի մանկավարժն. (Պիտ.։)

Պատանեակ եղեւ, ի մանկավարժիցն տուաւ ի բանս։ Հրեշտակս մանկավարժս եւ պահապանս ետ մարդոյն. (Մաշկ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Մանկավարժական

Մանկավարժեմ, եցի

Մանկավարժութիւն, ութեան

Voir tout