adj.

weak minded, puerile;
crazy, stolid, stupid.

adj.

Տղայամիտ, եւ Պարզամիտ.

Տղայահանճար, մանկամիտ. (Բուզ. ՟Ե. 34։)

Առաքեալ ի մանկամիտ արքայէ. (Մագ. ՟Լ՟Բ։)

Իմաստուն առնէր զձեզ զմանկամիտ եւ զանիմաստ բազմամեայ տղայսդ. (Երզն. լս.։)

Հաւատարմանայր յաչս մանկամիտ առաքելոցն. (Լմբ. պտրգ.։)