cf. Մանկածնութիւն.
Մանկագործելն. զաւակագործութիւն. որդէծնութիւն. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ. ստէպ։ Առ րս. ՟Դ. յորմէ եւ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։ Մագ. ՟Ե։)
Հրամայեալ բնութեանն զմանկարարութեան ազդումն՝ լուծանել զամլութիւն. (Ոսկ. յաւետիս.։)
Մանկարարութիւն առանց բարեպաշտութեան միանգամայն եւ յանասունսդ է. (Եփր. աւետար.։)
Կանայք ... կենդանի ցանկական գոլով մանկարարութեան. (Պղատ. տիմ.։)
Ճեպ տայ մանկարարութեան, փոյթ յորդորման առեալ զաճեցէ՛քն. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մանկարարութիւն | մանկարարութիւնք |
accusatif | մանկարարութիւն | մանկարարութիւնս |
génitif | մանկարարութեան | մանկարարութեանց |
locatif | մանկարարութեան | մանկարարութիւնս |
datif | մանկարարութեան | մանկարարութեանց |
ablatif | մանկարարութենէ | մանկարարութեանց |
instrumental | մանկարարութեամբ | մանկարարութեամբք |