cf. Հրեշտակային.
ἁγγελικός angelicus. որ եւ ՀՐԵՇՏԱԿԱՅԻՆ. Սեպհական կամ յանկաւոր հրեշտակաց.
Հրեշտակական մականունութիւն կամ անուանակոչութիւն, կարգ, քահանայապետութիւն, կարգաւորութիւն, տեղի, դասք, պարք, զօրութիւնք, օրհնութիւն, ազդումն. (Դիոն.։ Ագաթ.։ Յճխ.։ Նար.։ Խոսր.։ Սարկ.։ ՃՃ.։)
Զի գոյր տեսլեամբ հրեշտակական. (Խոր. ՟Գ. 67։)
Հրեշտակական ճառագայթս յերեսաց անտի արձակէր. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)
Առ հրեշտակականն թափուր տեղի ստորանկելոց. (Նար. ՟Լ՟Դ։)
Զհրեշտակականացն ասել կարծեմ զօրութեանց. (Սարկ. քհ.։)