Հրեշտակապէս

adj. adv.

cf. ՀՐԵՇՏԱԿԱԲԱՐ.

Ի մարմնի հրեշտակապէս երեւէր. (Ճ. ՟Գ.։)

Հրեշտակապէս՝ որ եմք յաշխարհի, տօնեսցո՛ւք աստուծոյ. (Ժմ. յն.։)

Ունի եւ հրեշտակապէս կենցաղավարութիւն։ Հրեշտակապէս արագահասութեամբ. (Գանձ.։)