fire;
pyre;
funeral pile;
fire, ardour;
Mars;
—ս արկանել, հարկանել, to kindle, to light, to set on fire.
πυρά, πῦρ rogus, ignis. (իբր հրահատ) Խարոյկ՝ հուր հատանօղ յիւրմէ. հուր վառեալ եւ բորբոքեալ. կրակ՝ բոցով կամ անբոց. վառած կամ եղած կրակ.
Որդիք նոցա փայտ քաղեն, եւ հարքն նոցա հրատս արկանեն (կամ հարկանեն). (Երեմ. ՟Է. 18։)
Հրատն, առ որումհասեա կայր պետրոս, եւ ջեռնոյր. (Կոչ. ՟Ժ՟Գ։)
Առնել հրատ մեծ։ Տուն հրատի։ Բոց հրատի. (Վրք. հց. ՟Ի։ Սոկր.։ Լաստ. ՟Ժ՟Զ։)
Մնացորդք մարմնոյ նորա յայնմ հրատի մաշեալ լինէին. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 6։)
Նմանութեամբ ասի.
Զսրտին հրատս։ Հրատ տենդին։ Եւ ի հրատից բնութեանց ախտին. (Նիւս. կազմ.։ Վրք. հց. ՟Ը։ Յիսուս որդի.։)
Բորբոքէին իբրեւ զհրատ բոցոյ ի վերայ սրբոյն. (Ճ. ՟Ա.։)
ՀՐԱՏ. գ. որ եւ ՀՐԱՒՈՐ. գ. πυρόεις pyrois Ἅρης Mars Մի ի մոլորակաց հրագոյն. եւ ի կարգի դից Արէս, ըստ յն. եւ հյ. եւ Մարս, այսինքն մարտ. ըստ լտ. մառէխ
Մոլորականացն՝ հրատն, հերակլեայ իսկ եւ արեսի ասացեալն։ Արեգակն ի տարին, իսկ հրատն ի կրկնապատիկ ժամանակին. (Արիստ. աշխ.։)
Սկիզբն ի հրատէն, եւ ի մարտի ամսոյն արա՛։ Առ հրատն աստղն. (մինչեւ ի հրատին կայան. Շիր.։)
Հրատն երկու ամ եւ կէս կայ ի կենդանակերպսն. (Մխ. այրիվ.։)